Wyobraź to sobie – Abraham stoi na dworze, w pewnej odległości od swoich namiotów. Spuszcza głowę, kopie butem w ziemię. Czuje olbrzymią odpowiedzialność za swoją rodzinę i jest zniechęcony. Prawdopodobnie myśli: „Czy to naprawdę właściwa droga? Czy ja naprawdę słyszałem jak Bóg do mnie mówił? Bo ostatnio milczał przez nieprawdopodobnie długi czas.”

I nagle Bóg mówi: „Podnieś swoje oczy…” Bóg potwierdza swoje obietnice nad życiem Abrahama. Obietnice tak wielkie, że z ludzkiego punktu widzenia wydają się niemożliwe do spełnienia. Obietnice, które tylko Bóg może wypełnić. Czy kiedykolwiek identyfikowałeś się z Abrahamem? Zmagającym się z niewiarą? A jednak w jakiś sposób przełamującym to i nadal chodzącym w wierze.

Abraham wierzył. Wierzył na długo przed tym, jak pojawiło się spisane Słowo Boże, zanim pojawiły się kościoły, zanim pojawili się duchowni, grupy modlitewne, na których czasem dyskutuje się o takich zmieniających życiową drogę krokach wiary. Gdzieś w głębi siebie Abraham po prostu wierzył.

Gdzieś w środku Abraham przeczuwał, że to, do czego został powołany wymaga od Boga dokonania czegoś niesamowitego. Czegoś o wiele większego niż sam Abraham. W porównaniu z taką przygodą, z tą ekscytacją, z tym pragnieniem poznania Bożych planów, sprawy tego świata wypadały blado.

Popatrz na swoje życie. Jak ono mogłoby wyglądać, gdybyś miał wiarę jak Abraham? Co by było, gdybyś naprawdę uwierzył w obietnice, jakie daje ci Pismo Święte? Gdybyś uwierzył, że jesteś małą cząstką o wiele większej historii? Pamiętaj, że posiadamy olbrzymią przewagę nad Abrahamem – mamy spisane Słowo Boże, Biblię, wypełnione Bożymi obietnicami dla nas.

Jezus powiedział „Królestwo moje nie jest z tego świata.” Zaufanie Jezusowi, to wybór bycia częścią czegoś większego, czegoś wiecznego. Zupełnie tak samo, jak w przypadku Abrahama, zaufanie Jezusowi oznacza wybór małej roli w dużo większej historii. Zostaniesz taką małą cząstką? Dla ciebie będzie to naprawdę wielka sprawa.