Sławny ateista, filozof Bertram Russell napisał w swojej książce pt. Dlaczego nie jestem chrześcijaninem takie słowa: “Jest jedna bardzo poważna wada, moim zdaniem, w moralnym charakterze Chrystusa – to, że uwierzył On w piekło. Ja w to sam nie wierzę i czuję, że jakakolwiek osoba, która jest choć trochę humanitarna nie może uwierzyć w wieczną karę.” C.S. Lewis odpowiedział: “Jak Bóg mógłby być kochający jeśli nie byłoby piekła?”

Pomimo, że brzmi to trochę jak pokręcona logika to musimy przyznać, że mimo wszystko jest to niesamowicie ciekawa obserwacja. Wytłumaczmy. Jeśli ktoś odrzucał Boga całe swoje życie to nie będzie też chciał spędzać z Nim wieczności. Bóg kocha nas wystarczająco mocno by dać nam wolność abyśmy mogli decydować o naszej więzi z Nim. Bóg nie zaprogramował nas jak roboty abyśmy postępowali właściwie. Uczynił nas ludźmi. Zostaliśmy stworzeni na Jego obraz, co oznacza, że możemy myśleć, wyciągać wnioski, podejmować decyzje.

Bóg pragnie bliskiej więzi z nami. Jeśli wybierzemy odrzucenie Boga wtedy On na pewno da nam wolność by być od Niego odseparowanym. Miłość nie zmusza do określonego postępowania. Miłość daje przywilej odrzucenia. Bóg pozwala człowiekowi na wolność wyboru wraz z konsekwencjami. Gdyby taki nie był, jak moglibyśmy mówić, że nas kocha?