Nasza kultura jest przesiąknięta obsesją sukcesu. Skupiamy się nie tylko na osobistym sukcesie, ale często obsesyjnie inwestujemy w dostarczenie narzędzi naszym dzieciom, które także będą mogły zaspokoić potrzebę odniesienia sukcesu. Staramy się najlepiej jak potrafimy, lecz mimo to czasami pojawia się pytanie: Czym tak naprawdę jest prawdziwy sukces? Czy przez odniesienie sukcesu możemy rozumieć np. ukończenie przez dzieci dobrych szkół, zdobycie dobrze płatnej pracy, założenie rodziny; czyli po prostu wykreowanie kolejnego porządnego obywatela?

Tak… Ale jest to bardzo krótkowzroczny cel. Kiedy nasze dzieci dorosną i odniosą sukcesy na wielu płaszczyznach np. po pięćdziesięciu latach życia, a potem spędzą wieczność w piekle – to taki sukces jest bardziej tymczasowy, a niepowodzenie wieczne?

W oczach Boga, sukces znaczy odkrywanie Jego woli dla twojego życia i używanie Jego zamierzeń wobec Ciebie w takim celu, aby swoim życiem oddawać Jemu należną chwałę, a nie przypisywać chwałę sobie. Musimy mieć szerszą perspektywę, kiedy pomagamy naszym dzieciom stawać się prawdziwymi ludźmi sukcesu. Kiedy dziecko urośnie i zacznie rozumieć, o co chodzi wtedy ma większą szansę doświadczania rzeczywistego, trwałego sukcesu, ponieważ odnosi sukces w oczach Boga.