"Głos Pana zgina dęby, ogałaca lasy: a w Jego pałacu wszystko woła: Chwała! Pan zasiadł na tronie nad potopem i Pan zasiada jako Król na wieki." - Księga Psalmów 9:9-10
Czy nie jest zadziwiające, ilu osobom zawierzamy każdego tygodnia? Ufamy farmaceutom, którzy dają nam właściwe leki, z recept, których my sami nie jesteśmy w stanie odczytać. Ufamy pilotom, i ich umiejętnościom sterowania samolotem tak, aby dotrzeć do miejsca, do którego zmierzamy. Gdy utkniemy w korku na autostradzie, powierzamy nasze życia inżynierom oraz załogom budującym drogi, wierząc, że mosty przez nich postawione wytrzymają.
A mimo to ludzie nie chcą zawierzyć Bogu.
Często zdarza się, że mówią: â€Nie widzę Go.†A czy widzimy inżynierów, którzy zaprojektowali most? Czy znamy pilotów, którzy sterują samolotem? Zazwyczaj nie. Dlaczego więc tak trudno jest nam zaufać Bogu, naszemu Stwórcy, który nas kocha nade wszystko, i który poświęcił nawet Swojego Syna, aby odkupić nasze grzechy i zapewnić nam życie wieczne?
Czy nie wydaje Ci się to zadziwiające? Czyż nie lepiej ufać Bogu niż niedoskonałemu człowiekowi?