„Przede wszystkim pielęgnujcie żarliwą miłość względem siebie nawzajem, gdyż miłość zakrywa mnóstwo grzechów. Okazujcie jedni drugim gościnność, bez szemrania. Każdy niech usługuje pozostałym tym darem łaski, który otrzymał, jako dobry powiernik różnorodnej w swych przejawach łaski Boga.”  1 Piotra 4:8-10

Firmy są motywowane przez zyski. Stowarzyszenia i organizacje charytatywne kierują się konkretnym celem.

Ale co z naśladowcami Jezusa? Jaki powinien być nasz główny cel w podążaniu za Jezusem?

Odpowiedzią jest służba. Chrześcijanie są powołani do służenia Bogu i innym. To ma być nasza motywacja w wypełnianiu celu naszego życia. Właśnie po to zostaliśmy stworzeni – aby chwalić Boga poprzez poznanie Jezusa. Gdy Go poznamy, zobaczymy, że Jezus prowadzi nas i upoważnia do służenia innym, gdy wypełniamy nasz cel.

 

Apostoł Piotr omówił tę ideę służby w 4 rozdziale 1 Listu Piotra:

• Motywacja: Czy służysz z obowiązku, czy po to, by wskazać innym Jezusa? Pomaganie innym, ponieważ jest to „zasada”, całkowicie mija się z duchem i sercem naszego powołania. (1 Piotra 4:8)
• Duch miłości: Nie narzekamy i nie marudzimy. To z ducha miłości służymy sobie nawzajem i wykorzystujemy nasze dary w służbie. (1 Koryntian 13:1)
• Żarliwość: Słowo żarliwość może być użyte do opisania sportowca wykorzystującego każdą ostatnią uncję siły i woli, aby przekroczyć linię mety. To właśnie z taką pasją i gorliwością mamy służyć innym. (1 Piotra 4:8)

Spójrzmy prawdzie w oczy, niektórych ludzi nie jest łatwo kochać, a tym bardziej im służyć. Niektórzy ludzie są samolubni, osądzający i wręcz trudni. Niesamowite w służeniu innym jest to, że kiedy naprawdę służymy z serca pełnego miłości do Boga, stajemy się bardziej wyrozumiali i troskliwi wobec innych. Sam Jezus powiedział w Ewangelii Jana 13:34b, 35: „Miłujcie się wzajemnie… Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość mieć będziecie jedni ku drugim”.

Czy podejmiesz to powołanie, by służyć innym z miłości?