“Ludzie znający Twe imię będą ufać Tobie, Bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy Ciebie szukają.”

Psalmie 9:11

„Jak masz na imię?”

To pytanie Mojżesz zadał Bogu, gdy Bóg powiedział Mojżeszowi, że ma udać się do faraona i zażądać, aby wypuścił lud Boży na wolność:

„Mojżesz powiedział do Boga: „Przypuśćmy, że pójdę do Izraelitów i powiem im: „Bóg waszych ojców posłał mnie do was”, a oni zapytają mnie: „Jakie jest jego imię?”. Co im wtedy powiem?” (Wyjścia 3:13).

Do tego momentu w Starym Testamencie widzieliśmy znaczenie imion. Bóg zmienił już imiona Abrama, Saraj i Jakuba po spotkaniach z Nim. Kiedy spotkali Boga, struktura ich tożsamości została zmieniona, a Bóg zaznaczył tę zmianę, zmieniając ich imię. I o to tak naprawdę pytał Mojżesz.

W Starym Testamencie imię było czymś więcej niż tylko sposobem zwracania się do kogoś. Imię było opisem charakteru danej osoby. Mojżesz pytał Boga: „Kim naprawdę jesteś? I kim jesteś, że każesz mi iść do faraona i stawiać takie żądania?”.

Pan odpowiedział swoim imieniem: Jahwe.

Pytanie Mojżesza miało dobry powód. Chociaż Izraelici znali już imię Jahwe (Rdz 12:8; 26:25; 28:13), byli zniewoleni przez wieki bez żadnego słowa od tego Boga. Być może Mojżesz wyraził ciekawość wielu innych swoich krewnych, gdy zapytał Pana o Jego imię. Kiedy Mojżesz pytał Boga o Jego imię, pytał: „Co oznacza Twoje imię?”. Innymi słowy, Mojżesz pytał w świetle tych długich lat cierpienia, kim jesteś?

Być może potrafisz się z tym utożsamić. Być może i ty znasz to uczucie, gdy czytasz w Biblii Boże obietnice dla wierzących w Chrystusa. A potem przyglądasz się uważnie swojej sytuacji życiowej i zastanawiasz się, kim jest ten Bóg, który wysuwa takie roszczenia.

To właśnie w takich chwilach my również możemy spojrzeć na Boga i zapytać o Jego prawdziwą tożsamość: „Czy naprawdę jesteś Bogiem, o którym czytałem? Czy naprawdę jesteś Bogiem, który obiecuje, że nigdy mnie nie opuści ani nie porzuci? Czy naprawdę jesteś Bogiem, który czyni wszystko ku dobremu?”.

Właśnie dlatego imiona, które znajdujemy dla Boga, mają znaczenie. Nie chodzi o to, byśmy wiedzieli, jak Go nazywać; chodzi o to, byśmy wiedzieli, kim On jest. A kim On jest?

Wymienię tylko kilka z nich:

• El Shaddai (Pan Bóg Wszechmogący)
• El Elyon (Bóg Najwyższy)
• Adonai (Pan, Mistrz)
• Jahwe Nissi (Pan moim sztandarem)
• Jahwe Raah (Pan, mój pasterz)
• Jahwe Rapha (Pan, który uzdrawia)
• Jahwe Szamma (Pan jest tam)
• Jahwe Tsidkenu (Pan naszą sprawiedliwością)

 Każde z tych imion to nie tylko przydomek; to przypomnienie tego, kim Bóg był, jest i zawsze będzie. Imiona Boga są obietnicą dla wierzących w Niego; przywołują na myśl niezmienny charakter Boga i zapraszają nas do poznania tego szczególnego atrybutu Boga w danej okoliczności.

Te imiona zapraszają nas, byśmy wiedzieli, że Pan jest Jehową Szamma, gdy jesteśmy samotni. Jest Jehową Rafą, gdy jesteśmy złamani. Jest Jehową-Rahem, gdy czujemy się zagubieni. I jeszcze jedno – On jest Emmanuelem, Bogiem z nami, kiedy codziennie przypominamy sobie, jak bardzo potrzebujemy Jego łaski i miłosierdzia.

Jest tak, jak powiedział psalmista w Psalmie 9:10:

“Ludzie znający Twe imię będą ufać Tobie, Bo nie opuszczasz, PANIE, tych, którzy Ciebie szukają.”

Napisał Michael Kelley