„Maria natomiast wzięła funt czystego, bardzo drogiego olejku nardowego, namaściła stopy Jezusa i wytarła je swoimi włosami. Wówczas dom wypełnił się zapachem perfum”.

Jana 12:3

Kiedy kochamy kogoś lub coś, posuwamy się do skrajności, aby okazać swoje uczucie.

Rozważać:

Chłopak, który jeździ pięć godzin, żeby spędzić dwie godziny z dziewczyną, którą kocha.

Fan NFL, który maluje sobie klatkę piersiową i siedzi w mroźnych temperaturach, aby kibicować swojej drużynie .

Albo „ Swiftie ” (fana Taylor Swift), który o 3 nad ranem stoi w długiej kolejce, żeby kupić T-shirt .

Robimy te rzeczy bez zastanowienia, bez wahania. Są po prostu naturalnym przejawem naszego oddania.

Któregoś wieczoru Maria robi coś nieco ekstremalnego podczas przyjęcia na cześć Jezusa. Wylewa butelkę bezcennych perfum na stopy Jezusa (nie jestem pewien, czy Swiftie zrobiłby to nawet dla Taylora). Pokazuje nam w ten sposób, jak wygląda oddawanie czci i adorowanie Jezusa.

W końcu nabożeństwo to coś więcej niż tylko uczestnictwo w nabożeństwach. Uwielbienie oznacza deklarowanie godności Jezusa całą naszą istotą, naszym czasem, uwagą, energią, zasobami, talentami i całym naszym życiem!

Rozwińmy, czego „ekstremalne” zachowanie Marii uczy nas na temat uwielbienia:

• Uwielbienie jest reakcją: Uwielbienie nie jest czymś, co wymyślamy. To nie jest działanie, które samo się zrodziło. Wręcz przeciwnie, uwielbienie jest reakcją na to, kim jest Bóg i czego dokonał przez Jezusa Chrystusa. Jest to produkt uboczny dostrzegania Jego piękna i zrozumienia ułamka Jego wielkości. Kiedy Bóg nieskończonej chwały objawia się, istnieje tylko jedna właściwa odpowiedź: uwielbienie.

W tym konkretnym przypadku akt uwielbienia Marii jest odpowiedzią na cud: Jezus wskrzesił z martwych jej brata Łazarza (Jana 11:38-44) . Rozpoznanie, że jest w obecności „Zmartwychwstania i Życia” (Jana 11:25) , Marii nie podoba się to, że jest to typowa kolacja. Ona robi wszystko, aby wyrazić swoją miłość i wdzięczność Jezusowi.

Chociaż nie zostaliśmy wychowani fizycznie jak Łazarz, Jezus wskrzesił nas duchowo. „Gdy umarliśmy w naszych wykroczeniach i grzechach, zostaliśmy ożywieni w Chrystusie” (Efezjan 2:5) . Rodzi się pytanie: Jak zareagujemy na to, co Jezus dla nas zrobił?

• Uwielbienie pociąga za sobą poświęcenie: dla nas perfumy/woda kolońska to towar codzienny. Rozpylamy go bez większego zastanowienia. Jednakże dla Marii ten zapach był wart rocznej zapłaty (Jana 12:5) . Mógł zostać sprzedany w sytuacji awaryjnej i dlatego stanowił źródło zabezpieczenia finansowego dla jej rodziny. Tak, rezygnacja z tej małej buteleczki perfum była ogromnym poświęceniem. Ale Jezus był tego wart .

Nie wszystkie ofiary wyglądają jak ofiary Marii ( pamiętasz płatek wdowy? Łukasza 21:1-4 ), ale prawdziwe uwielbienie zawsze wiąże się z pewnym wyrazem bezinteresowności. Uwielbienie wzywa nas do poświęcenia tego, co jest dla nas najcenniejsze – czyli nas samych.

• Uwielbienie wymaga pokory: Maryja nie namaszcza głowy Jezusa, ale Jego brudne, śmierdzące stopy. Była to praca typowo zarezerwowana dla służby. Co więcej, do wykonania tego drobnego zadania nie używa szmatki ani ręcznika. Nie, ona używa własnych włosów. Nie trzeba dodawać, że nie było to normalne zachowanie.

Jednakże w obecności Jezusa było całkowicie właściwe, aby Maria zapomniała o sobie i oddała cześć Bogu z bezinteresownym oddaniem. Aby wywyższyć imię Jezusa, musimy się pokłonić.

Oto pytanie za milion dolarów: Kiedy ostatni raz z pokorą i ofiarnością odpowiedziałeś na godność Jezusa? 

Czy możesz szczerze powiedzieć, że kiedykolwiek posunąłeś się do skrajności, aby uczcić to, co On zrobił w twoim imieniu?

Innymi słowy, kiedy ostatni raz oddawałeś cześć jak Maryja?

Napisane przez Jonathana Munsona, dyrektora wykonawczego RFTH

WIĘCEJ O KULTU

Przeczytaj także „ Całym życiem  HYPERLINK „https://rightfromtheheart.org/devotions/worshiping-with-my-whole-life/”oddajemy cześć  HYPERLINK „https://rightfromtheheart.org/devotions/worshiping-with-my-whole-life/”” Jonathana Munsona