Kiedy byłam dzieckiem, spędzałam godziny budując najwyższe wieże blokowe, jakie mogłam. Gdy moje wieże rosły, zaczęły się chwiać. Każdy nowy blok groził przewróceniem całej konstrukcji, aż w końcu runął na ziemię. Bez względu na to, ile razy zaczynałam od nowa i odbudowywałam, zawsze był moment, w którym moja wieża nie była w stanie utrzymać kolejnego bloku.

Czy kiedykolwiek czułeś, że grzech narasta w twoim życiu jak drewniane klocki na już chwiejnej konstrukcji? Tracisz cierpliwość i rzucasz się na kogoś, kogo kochasz – kolejny blok na wieży. Pożądliwa myśl pobudza twoją wyobraźnię – kolejny blok na wieży. Twoja rozmowa zamienia się w kłujące plotki – kolejny blok na wieży.

Wiesz, że Bóg przebacza, ale na jak długo? Ile grzechu to za dużo? Kiedy zmęczy się twoimi niepowodzeniami? Może przygotowujesz się na moment, kiedy wyczerpie się jego cierpliwość i wszystko się rozpadnie.

Niech twoje serce odpocznie w tej prawdzie: nie ma granic dla miłości Bożej. Jego cierpliwość nie wysycha, a twoje współczucie nie jest zepsute przez twój grzech. Kiedy twój grzech narasta, Słowo Boże mówi, że jego łaska jest większa. Tam, gdzie obfituje grzech, Jego miłosierdzie i przebaczenie obfitują jeszcze bardziej. Więcej grzechu, więcej łaski.

Czy trudno ci uwierzyć, że to może być prawda? Czy twoje serce napełnia się wątpliwościami co do Bożej miłości do ciebie, kiedy znowu się zawalisz? Jeśli tak, spójrz na krzyż. Kiedy Jezus umarł, zapłacił karę za wszystkie twoje grzechy — nie tylko za grzechy z przeszłości, ale także za grzechy obecne i przyszłe. Bóg znał każdy błąd, jaki popełnisz, zanim on cię stworzył. Wiedział, jak będziesz walczyć, buntować się i ponosić porażkę. Ale nadal zdecydował się oddać za ciebie swojego Syna . Twój grzech nie zaskakuje Boga ani nie zmienia Jego miłości do ciebie. Jeśli ufasz, że Jezus cię zbawi, Bóg nie zarzuca ci twojego grzechu, ponieważ Jezus już za to wszystko zapłacił.

Więc następnym razem, gdy zgrzeszysz, zrób te trzy rzeczy:

• Wyznaj swój grzech Bogu i poproś o przebaczenie. Twój grzech jest wielki, ale jego łaska jest większa.
• Powiedz zaufanemu przyjacielowi o swoim grzechu. Nie definiuje cię dlatego, że ci przebaczono, więc możesz być szczery. Twój przyjaciel może się za ciebie modlić, zachęcać i rozliczać z rozwoju.
• Pamiętaj o Jezusie. Kiedy uczucia zwątpienia i wstydu powrócą, przypomnij swojemu sercu, że zostało ci przebaczone. Łaska Boża jest większa niż twój grzech.

Jeśli znasz Jezusa, twoje grzechy nie gromadzą się jak klocki w wieży; zostają wrzucone w morze bezdennej łaski Bożej. Gdzie grzech obfituje, łaska obfituje jeszcze bardziej.

 

Napisane przez Joannę Kimbrel, współautorkę gościnną